Uit ervaring weten wij dat helaas niet iedereen zich bewust is van wat het allemaal inhoudt; een hond adopteren die uit het buitenland komt.
Geen enkel dier is gevoelloos.
Een dier is geen speeltje dat je aanschaft in een winkel en waarbij een nieuw batterijtje volstaat om de mens het plezier te verschaffen wat hij/zij ervan verwacht.
Soms leidt onwetendheid en onkunde tot grote teleurstellingen en zijn de gevolgen groot en ingrijpend. Voor dier en mens. En andersom.
Daarom willen wij u, voordat u het belangstellingsformulier invult, eerst dit laten lezen.
Het stuk is geschreven door een ervaringsdeskundige in de rescue-wereld en een oproep om uw gezond verstand te gebruiken.
Denkt u na het lezen hiervan nog steeds dat u geschikt bent en in staat bent om een buitenlandse hond te adopteren en voor de rest van zijn/haar leven op een juiste manier te begeleiden in het leven?
Vult u dan vooral het belangstellingsformulier in.
In het geval u deze vraag met “nee” of “ik twijfel” moet beantwoorden, doet u het dan vooral niet!
Om grote teleurstellingen te voorkomen.
Voor de hond, voor uzelf, en voor ons.
Vragen en beschouwingen van een ervaringsdeskundige:
U wilt een buitenlandse (straat)hond adopteren?
Bent u bereid om met onderstaande 5 punten rekening te houden?
Samenvattend eerst dit:
– Een hond uit het buitenland moet je nooit adopteren omdat je het zielig vindt.
– Je moet weten waar je aan begint en er 100 procent voor kunnen gaan.
Ik hoor het meer en meer… “We hebben goed willen doen voor een arm hondje uit het buitenland, hebben haar nu ‘AL’ 2 maanden, maar we denken dat hij/zij niet gelukkig is. De hond is altijd bang, luistert niet, blaft naar elk vreemd geluid”
En dan kan ik alleen maar zeggen:
“Wat waren jouw verwachtingen dan wel? En wat heb jij gedaan om je hond te helpen over de angsten heen te komen, geestelijk te groeien en gelukkig te worden?”
Reactie op onze maatschappij.
Een hond die zich ontwikkelt in een omgeving zonder of met weinig menselijk contact, op een ruwe voedselarme plek, op de straat,… hebben, surprise!, geen puppy-klas gevolgd op een hondenschool en zijn alleen bekend met het voor hen bekende.
Hun reacties op onze maatschappij en alles wat daar bijhoort (gedrag, mensen, geluiden, geuren, regels, tuigjes, etc.) zijn volledig gebaseerd op wat voor hun bekend is. Gelukkig leggen honden heel snel veel vertrouwen in je schoot. Waarom breken we dat vertrouwen dan steeds? Hoe JOUW HOND REAGEERT op zijn nieuwe thuis is dus NIET ABNORMAAL, zoals vaak gezegd wordt. Het heeft een reden, een hele goede en begrijpelijke reden.
Bied veiligheid.
Met een net geadopteerde hond ga je NIET METEEN NAAR DE HONDENSCHOOL. Je brengt jouw hond dan in een stressvolle omgeving, alsof de hele adoptie én al die nieuwe dingen nog niet zenuwslopend genoeg zijn! Geef elkaar eerst de tijd (minimaal enkele maanden) om een relatie en een sterke vertrouwensband op te bouwen voor je hem nog meer nieuwe dingen gaat leren. Een hond met stress leert niets, is geblokkeerd.
Vanaf nu zorgt hij niet meer voor zichzelf maar bied jij hem veiligheid, onderdak, rust, liefde, water en voedsel.
Neem de tijd.
Voor een adoptie neem je TIJD.
Op zaterdag adopteren en op maandag weer full-time te gaan werken… Big “nono”! Stel je voor, je hebt net honderden of duizenden km’s achter de rug van een zware autorit of traumatiserende vliegreis. Wordt dan in een vreemd huis gezet met onbekenden en 48 uur later zit je daar… helemaal alleen. Gaan die mensen eigenlijk nog terugkomen? “Maar ik moet toch terug gaan werken?” hoor ik je zeggen… Of het nu een pup of een adoptiehond is, plannen is de boodschap!
Vermijd stressvolle situaties.
Een hond heeft meerdere opties als hij stress ondervindt, de stoffen in het lichaam van een hond in een stresssituatie boven komen, zorgen voor een Flight, Fight of Freeze reactie. Combinaties of afgeleiden zijn natuurlijk ook mogelijk. In een omgeving waar ze vrij leven, hebben ze steeds de keuze… Zodra de riem omgaat of ze zich in een gesloten ruimte bevinden, zijn die keuzes plots heel beperkt!
VERMIJD STRESSVOLLE SITUATIES en kijk vooral naar je hond en waar hij zich op dat moment goed bij voelt. Naarmate jullie fijne, veilige momenten samen beleven en de relatie sterker wordt, kunnen de uitdagingen samen ook groter worden.
Toon respect, neem de tijd en heb geduld.
Sommige adoptiehonden hebben een dramatisch verleden. En nee, dan heb ik het niet over de standaard straathond. Een verleden van misbruik door mensen, van trauma’s tot verwondingen…
LEEF ZELF IN HET ‘NU! Je hond heeft er niets aan dat je hem behandelt alsof hij nog steeds mishandeld wordt. Dat neemt niet weg dat je toch respect moet tonen voor zijn angsten.
Contacteer een gedragsdeskundige als je zelf niet weet hoe je hier het best mee omgaat maar leer vooral zelf veel van je hond, bied hem wat hij nodig heeft en doe dat vooral met geduld. Wij mensen kunnen jaren naar de psycholoog, onderdrukken emoties met medicijnen,… zij hebben alleen die ene persoon of dat gezin die hen levenswaardig genoeg vond(en) om zich rustig aan te passen in die nieuwe (vreemde) roedel.
Een adoptiehond heeft gemiddeld tussen de 3 en 10 maanden nodig om zich aan te passen aan zijn nieuwe situatie. Dat is per hond zeer verschillend en hangt af van zijn of haar karakter.
De pups hebben minder verleden of rugzak, maar verplaats je in de hond, hij heeft ook geen verwachtingspatroon… hij wil alleen:
– je kunnen vertrouwen,
– je volledige begrip voor dat hij is wie hij is,
– je volledige begrip voor zijn emoties en dat die een goede reden hebben,
– je onvoorwaardelijke liefde,
– je liefdevolle begeleiding in het leven
– en je maatje zijn voor het leven.
